Zoals gepland gingen we naar de dierenarts met Ylva voor een bodycheck.
We werden geholpen door een, voor ons nieuwe, nog vrij jonge, dierenarts .
Ha dacht ik, jong en wellicht ook minder vastgeroest.
Nee dus.
Ik ben er meer en meer van overtuigd dat studenten op universiteiten geïndoctrineerd worden door profs die zelf ook vastgeroest zitten en de universiteiten zijn niet altijd ( of nooit?) objectief omdat ze vaak financieel afhankelijk zijn van bijvoorbeeld de pharma ( je hoeft het niet met mij eens te zijn, dit is mijn mening en die heb ik niet zomaar ).
Goed, deze discussie ga ik niet aan.
Ik heb zelf een zware opleiding als verpleegkundige en verder, gehad en heb ondervonden hoe gemakkelijk je geïndoctrineerd kunt worden.
Het heeft me tientallen jaren gekost om mijn eigen verstand te volgen, veel onderzoeken en praktijkervaringen etc. te lezen, maar nu in ieder geval weet ik dat niets zwart/wit is.
Terug naar de nieuwe dierenarts.
Ylva is volgens haar gezond, ze heeft haar anaalkliertjes uitgedrukt en het gesprek kwam op titeren.
Daar vroeg ik naar, nu de oude dierenarts met pensioen is, of ze nu wel titeren.
Neeee, echt niet, was niet betrouwbaar etc.
Grappig dat ze als voorbeeld de ziekte van Weil gaf…..die zit helemaal niet bij het titer onderzoek omdat de uitslag geen garantie voor de toekomst biedt.
Het onderzoek bevat: hondenziekte, parvo en besmettelijke leverziekte, dus NIET de ziekte van Weil.
Het titeren is in feite alleen maar kijken of je hond voor die ziekten nog genoeg afweerstoffen heeft. Zo hoef je niet vaker te laten vaccineren dan nodig is.
Ylva wordt tien jaar in augustus en wij kiezen voor titeren en zo nodig vaccineren.
De L4 geven we haar niet, maar dat is een keuze.
Als je hond regelmatig in stilstaand water ligt is dat een ander verhaal.
Alles hierboven is ONZE keuze.
Maar….toen deze dierenarts dus zo fel tegen titeren was, zei ik, nogal verbaasd: maar jullie verkopen wel vergif???
Dit werd een nare discussie, die ik zo dom vond klinken, alsof ze zo van de Bravecto verkooppromotie af kwam. We zagen in dat het totaal zinloos was om hier mee door te gaan.
Wat nu? Geen vertrouwen in je dierenarts…we gaan al wel eens naar een andere, maar voor acute situaties heb je toch een dierenarts dichtbij nodig.
Deze discussie zullen Reinout en ik toch samen moeten voeren om hier uit te komen.
De oude dierenarts heeft ons toch goed begeleid toen Whoopi Cushing had. Nou ja we hadden de ruggesteun van de Cushing specialisten in Utrecht.
Maar als je zit te wachten en er staat een vitrine voor je neus met alle mogelijke antivlooien en wormen middeltjes, de ene nog enger dan de andere?
Wormkuur, ook als je hond geen wormen heeft? Fluralaner etc. Dat was niet erg, zei deze dierenarts, toeval als een dier ziek wordt of overlijdt na toediening van zo’n middel.
Toeval als, zoals bij Ylva, een teek dood in haar vacht op haar koppie zit, een jaar nadat ze voor het laatst een Bravecto pil had gekregen? En dat terwijl ze er volgens de gebruiksaanwijzing elke drie maand eentje moeten hebben?
Volgens de dierenarts worden er geen honden ziek van of gaan er dood aan.
Tsja het kan natuurlijk altijd toeval zijn, maar waag ik daar mijn hond aan? Nee dus!!!
Zo verlieten wij de dierenarts…een illusie en €40,00 armer…….