teckelblog

Een bekend gezegde: “je kunt een oude hond geen nieuwe kunstjes leren” gaat voor Ylva maar deels op. We hebben altijd zo veel mogelijk voorkomen dat ze trappen gebruikte.
Nu ze niet goed meer op de bank kan springen heeft baasje een trapje voor haar gemaakt (zie hier). Na een beetje oefenen weet ze nu dat ze trap op goed op de bank kan komen. Wel aarzelt ze als er boven aan het trapje iets op de bank ligt waardoor ze niet rechtdoor kan.
Maar van de bank af gaat ze bij voorkeur springend, ook al wijzen we nadrukkelijk naar het trapje. Een enkele keer gaat dat goed, maar het is nog geen vaste gewoonte.
De aanhouder wint hopen we dan maar, Ylva kan nog wel bijleren hebben we gemerkt.

Tot onze verbazing zagen we gisteren dat Ylva zomaar, spontaan , via het gekochte trapje, op de bank bij mij kwam.
Om er zeker van te zijn dat het geen eenmalige, toevallige actie was, nog een paar keer geprobeerd uit te lokken en…ja hoor.
Dus ging Reinout weer aan de gang. Hij had de moed al opgegeven.
Er moest nog iets gemaakt worden zodat Ylva niet zijdeling van het trapje zou vallen. Ook dat is gelukt en alleen materiaal van wat nog ergens op zolder, garage…etc. gevonden werd. Maar zo bijzonder dat, nu Ylva eenmaal de smaak ( brokjes) te pakken heeft, ze binnen no time doet wat we vragen:  trapje op en trapje af, alsof ze dat altijd al deed en met zowel het zachte, gekochte trapkussen, ( wat heel spontaan ging ( zomaar even tegen de bank geplaatst),

als met het zelfgemaakte trapje met echte treden. Dat laatste is steiler en met die beugeltjes hopen we te voorkomen dat Ylva er zijdelings afschiet.

Door o.a. 4 en 5 mei nog niet af….
Maar er moet ook nog bescherming aan de zijkanten komen, zodat Ylva er niet opzij afvalt mocht ze er überhaupt op gaan om op de bank te komen.
Teveel aandringen zal ongetwijfeld  het tegenovergestelde  effect hebben.
Afwachten, voorlopig is baasje er mooi mee bezig.
Ylva mag ook niet door de treetjes heen kunnen springen of vallen èn we moeten nog vloerbedekking zoeken en het trapje bekleden.

Met Ylva’s pootje/heup, lijkt het wat beter te gaan. Ze loopt weer wat beter, is vaker vrolijk en loopt ook iets verder bij uitlaten. Eerst wou ze direct nadat ze geplast had, weer naar binnen, nu loopt ze uit zichzelf een stuk door.
Elke ochtend krijgt ze nog haar pijnstiller druppels.

Zolang Ylva nog niet goed kan lopen, mag ze sowieso niet op het trapje als het klaar is.

Een trapje voor bij de bank, voor Ylva.
Eerst kochten we een mooi trapje via internet. Dat bleek geen succes en Ylva dreigde er zijdelings af te vallen ( met haar zere pootje). Daarbij was het ook te laag voor haar, wellicht ook  omdat haar pootje, ( heup) te veel pijn deed om dat stukje omhoog te springen of zo.

Vanmiddag had baasje opeens de geest en begon aan een eigen ontwerp. Nog niet af, maar het begin is er. Niet verkeerd toch? Maar ja, Ylva is al bijna 13 jaar, heeft pijn, dus iets nieuws leren zal op dit moment moeizaam gaan. Beter eerst afwachten tot de pijn over is. Ze krijgt nog dagelijks bij haar ontbijt pijnstillers (druppels) door haar eten.

Vanmiddag waren we toch maar even bij de dierenarts met en over Ylva.
Intussen liep en loopt Ylva alweer een stukje beter en is ze ook weer iets actiever.
Het is niet helemaal duidelijk wat het precies is, kneuzing misschien?
Na voelen en vragen stellen, gaf de dierenarts Ylva een spuitje (pijnstiller), morgen doorgaan met de Novacam in bekje spuiten. Eenmaal in de ochtenden.
Woensdag moeten we naar de nabespreking bij de dierentandarts. .dan komt de dierenarts van  vanmiddag ook even horen hoe het met Ylva’s pootje, heup, gaat.
Vooralsnog hadden we het goed gedaan.
We moeten onze wandelingen met Ylva kort houden.
Ook moeten we een hondentrapje bij de bank zetten dat we eerst aan moeten schaffen, dus eerst maar eens goed uitzoeken en meten, wat het beste is.Dan bestellen we die.
Ik hoop dat we op Ylva’s leeftijd en  ondanks haar eigenwijsheid, haar dat nog leren.
We blijven onze lezers op de hoogte houden.

Gisteren besloten we even af te wachten en te zien hoe het vandaag zou gaan met Ylva. Gedurende de nacht een aantal keren gekeken, ze lag er vrij apatisch bij, maar ze haalde in elk geval adem. De halve nacht hebben wij besteed aan scenarios “wat als”.
Vanmorgen kwam ze niet, zoals gewoonlijk, direct mee naar de keuken. Toen haar ontbijt op haar bedje geserveerd werd bleek haar eetlust onaangetast. We hebben haar in de ren gezet voor een sanitaire stop. Ze poepte wel, maar een plas kwam er niet. Lopen ging strompelend, maar ze bewoog, dat was al heel wat.
Vandaag kwamen Neta en Siggy met twee dochters (van ons), een afspraak die al stond vóór Ylva’s zere poot. Rond koffietijd arriveerde het gezelschap met luid geblaf.
Ylva strompelde, maar nam zelf iniatief en kwam vooruit, het was niet om aan te zien, zo zielig. Toch kon ze ook nog kwispelen, waaruit wij concludeerden dat het probleem niet in haar rug, maar in de heup of het pootje moet zitten. Ylva en de bezoekers zijn intussen zo aan elkaar gewend dat alles vredig verliep.

Nu het weer warmer wordt, wijzen we nog maar eens op een eerdere waarschuwing.

Arme Ylva,
Er moet iets gebeurd zijn, terwijl ik bezig was in onze uitbouw met schuifpui.
Ik had Ylva al wel aan een deur horen krabben, haar dus binnengelaten, maar was doorgegaan met mijn werk.
Even later zag ik op kleedje voor de schuifdeur naar buiten, een plasje liggen, dus dacht ik meteen aan Ylva, ook al plast ze, als ze geen blaasontsteking heeft, nooit in huis.
Ik dacht Ylva naar buiten te laten, maar ze bewoog niet, pas bij enige aanmoediging.
Pas toen zag ik dat ze nauwelijks kon lopen, haar linker achterpootje kwam niet mee.
Reinout er bij gehaald (die in de garage bezig was)…hij zei dat hij haar even had horen gillen…
Kan ze ergens afgevallen zijn? Van de bank waar ze graag op ligt op eigen matje? Óf is ze gevallen bij het proberen op de bank te springen? Ze trekt of sleept met haar pootje.
Nu ligt ze in de kamer op haar bedje daar en likt aan haar pootje.
Als het ons straks lukt haar rustig te krijgen, zullen we proberen te ontdekken waar de pijn vandaan komt.
Het ging juist,  na de narcose, zo goed met haar.

Reinout heeft haar in haar mandje gelegd en novacam gegeven. Dat werkt nog niet.

Alweer dagen verder en Ylva is weer helemaal de oude. Dat heeft wel een tijdje geduurd, ze kwam donderdag de 17e april pas tegen 18 uur met ons terug.Toen sliep ze nog min of meer. Vanaf ongeveer 9.30 ‘s ochtends. Ook thuis bleef ze half “bewusteloos” . Ik maakte me zorgen. In de nacht hoorden we haar af en toe geluidjes maken, maar dat was het ook. Ze reageerde niet op ons. Pas de volgende ochtend plaste ze in de ren en even later poepte ze ook, dus een zorg minder. We kregen er wat eten in, de vorige dag was dat niet noemenswaard. Een paar likjes, nu was er een begin. Vrijdagmiddag begon er pas weer meer beweging in haar te komen, tegen de avond ging het weer redelijk goed. Tijdens de Paasdagen werd Ylva weer zichzelf. Haar gebitje, voorzover nog aanwezig is mooi schoon. Het gaatje van een getrokken kies van een vorige sessie, heeft de tandarts gehecht. dat liep door tot aan haar neusholte, dus daar zal ze geen last meer van hebben. Gelukkig hebben we kunnen voorkomen dat Ylva’s hele gebit getrokken is, zoals de vorige tandarts  wou. Sowieso zijn we veel meer tevreden over deze tandarts.

Gisteren is Ylva naar de tandarts geweest (zie Telefoon )Na een nacht waarin Ylva alleen maar heeft liggen slapen en kreunen en wij een aantal keren keken of ze nog leefde en goed lag, lijken we het ergste nu gehad te hebben. Ze heeft wat bouillon gedronken en vlees gegeten.
Rond half elf heeft Ylva geplast en gepoept na wat aanmoediging. Kwart over elf krabde ze aan de deur: “ik moet uit”. Zowaar nog wat poep.

10:45 Een geruststellend telefoontje: gebit gereinigd en gepoetst, geen acute noodzaak om te trekken. Ylva ligt nu in een verwarmd hokje, waar ze nog een paar uur in de gaten gehouden wordt. Het gat waar een hoektand getrokken is bij een eerdere sessie vormde een verbinding naar de neusholte, dat is gereinigd en gehecht. Daardoor zal ze minder hoeven te niezen.

16:30 We halen Ylva op.

Hier Ylva net thuis, ….vanmorgen vroeg tussen 9.30 en 10 uur, onder speciale narcose, vanwege de vorige keer dat ze alsmaar niet echt wakker werd.
Om 16.30 haar opgehaald, nu 17.40 en niet wakker, niet plassen, alleen duf kijken en blijven liggen.
We hopen er maar het beste van, anders mogen/moeten we morgen bellen.

Ylva krijgt:
NOVACAM 1,5 mg
( 1xdgs 0,3 ml in bekje geven  in 3 ml spuitje )
Morgen mee beginnen.

Ze mag eten, morgen MOET ze wat eten,( nu taalt ze er niet naar, dus ga maar na, want eten is haar meest favoriete bezigheid.
Volgende week weer afspraak. Dan worden ook de 2 foto’s besproken, sturen ze op mijn verzoek nog op.
Ook drinken moet, misschien straks wat bouillon proberen, water neemt ze niet.

19:30 Ylva heeft wat gegeten. Plassen lukt nog niet, paar keer geprobeerd. Ze heeft wel een paar keer om zich heen gekeken, ze wordt wat alerter.