Serengeti,
Zó mooi, zó wreed, zo aandoenlijk, zó zielig…..
De natuur is ook vaak wreed en hard…net mensen, maar bij dieren is het overleven.
Serengeti stond op de TV, maar Ylva moest nog eten. Normaliter is ze al boos tot agressief bij/tegen dieren op TV, maar helemaal als ze nog moet eten.
Baasje was begonnen aan het klaarmaken van Ylva’s eten.
Dat is altijd een heel ritueel…voor Ylva.
Dit keer erger, want tsja zoveel dieren, ( programma’s waar ik graag naar kijk), voor Ylva agressie.
Ik heb ook geen zin om de TV uit te zetten, ze gedraagt zich maar.
Dit keer:
Baasje ging, in de hoop haar af te leiden, Ylva’s eten klaar maken….ik zei nog “ dat wordt drie keer heen en weer rennen, naar de TV om alle dieren weg te jagen, die misschien haar eten afpakken….het werd 10 keer heen en weer rennen totdat haar eten klaar en op juiste temperatuur was.
Tien keer en dan alles wegjagen van het TV scherm. Tsja dat lukt altijd omdat beelden niet statisch zijn.
Nu, etensbakje leeg, buikje vol, Serengeti afgelopen, zoekt ons fanatieke teckeltje haar bedje op, na eerst nog ijverig toilet te maken, dus zich likken…..de stress is er kennelijk nog niet helemaal uit.