teckelblog

Het zou dagen mooi weer worden met, voor de tijd van het jaar, hoge temperaturen.
Nou een paar dagen geleden begon de dag akelig koud met harde wind en regen.
Ylva houdt niet van kou en ze haat regen.
Dus toen we haar in de ren lieten, was ze in no-time weer binnen…plasje en terug.
Toen een tijdje later baasje in de tuin liep, hoorde ik toch tot mijn verbazing, Ylva luid opgewonden blaffen.
Ze was toch weer ontsnapt naar de tuin.
Baasje was bezig de egelhokken ( nachthok en voederkrat) te inspecteren en…..zag een egel opgerold in het nachthok.
Ons teckeltje mankeert niets aan haar reukorgaan……
Tsja, dus weer een egel overwinteraar? Of schuilen tegen de ochtendkou?
Nu een paar dagen later, vinden we de egel nog steeds overdag in het slaaphok.
Hij/zij heeft het hooi en stro op een grote bult verzameld en ligt daar onder.
Ik dacht dat het nog veel te vroeg is om al te overwinteren, maar we zien wel.
Het voer is nu alleen nog in de voederkrat, daar haalt hij/zij zijn portie wel op, net als die van vorig jaar.
Toch spannend, omdat die egel uiteindelijk dood ging. Zo verdrietig.

Vandaag hebben we ook droog blad uit de tuin in het hok gedaan.
Dan kan egel ook daarmee verder zijn bed opmaken als hij wil.

Ylva mag nu echt niet meer in de tuin, om de egel niet te storen.
We moeten er nog wat op bedenken, we weten nu immers dat Ylva in het hok kan komen, zie: hier
Omdat de  deksel schuin afloopt kunnen we de deksel niet verzwaren met bijvoorbeeld een steen.
Misschien ducttape……?

Vanmorgen druk, manlief naar gym, ik druk met van alles in huis. Pas ‘s middags bedachten we dat we nog niet in de egelhokken, ( voederkrat en nachthok) hadden gekeken of het voer van de vorige avond op was. Ik ga dus naar buiten en til het deksel op van het nachthok:  een stevig houten deksel. Ik schrok me rot…binnenin was ons Kaninchenteckelte Ylva….( het bakje van het voer aan het controleren). Hoe kon dat nou, de doorgang is veel te smal voor haar. Ik ren  naar Reinout en roep: kom kijken, Ylva zit in het egelhok. Nou niet dus, ze liep alweer  rond.Hoe was ze er in en daarna weer uitgekomen? Via  de  deksel zegt mijn man….”dat lukt haar toch niet?” Laat mijn man nu toevallig afgelopen nacht de  nachtcamera aan hebben gehad.Dus wij met camera naar binnen, die normaliter, ‘s morgens al meteen naar binnen wordt gehaald. Helaas is het moment dat Ylva uit de kist komt niet gefilmd, maar wat we wel hebben plaatsen we hieronder:

Al eerder hadden we gemerkt dat Ylva belangstelling had voor de kattenbrokjes in de egelvoerkist, zie hier

We gingen naar de Welkoop, o.a. voor aanvulling egelvoer, oftewel kattenbrokjes.
Nou dat was dus niet goed, want “daar zit veel te veel eiwit in voor egels”.
Dat was schrikken…Reinout terug  voor echt egelvoer, ( dat ze vorige winter niet aten).
Het zat me niet lekker, dus onderweg naar huis begon ik al te googelen.
Ik bedacht nl dat misschien daardoor, dus door onze schuld, de overwinterende egel bij ons, door de verkeerde brokjes doodgegaan zou zijn.
Toch….op internet zag ik bij alle sites staan: kattenbrokjes…..
Om toch zeker te zijn heeft Reinout naar een egelopvang gebeld met de vraag over bijvoederen en…wat denk je? Kattenbrokjes, want egels en katten lijken op elkaar wat systeem betreft. Het  is een verkoop praatje, zei hij.
Waarvan ik dan denk van de verkoper van het egelvoer, aan de Welkoop.
Mijn man is teruggegaan met de egelbrokjes en heeft het omgeruild voor kattenbrokjes plus nog geld terug gekregen.

Intussen vinden Ylva, Neta en Siggy, ( de laatste 2 waren op bezoek) de plek van de egels hoogst interessant……snuffel snuffel……

Lees ook “De egel leeft niet meer“.

Met de winter in aantocht staat de egelvoerbak al weer in de tuin. We voeren kattenbrokjes aan de egels. Die geuren kennelijk behoorlijk, binnen een uur nadat de eerste keer brokjes in de bak zaten kwam er al een egel op af.
Ylva had ook belangstelling, maar dat was niet wenselijk ………………….

Al vaker lieten we zien hoe dol Ylva op een plekje in de zon is. Soms zijn we bang dat ze oververhit raakt of een zonnesteek oploopt.

Gisteren hebben we  de egelvoederbak weer neergezet, met stro en 2 soorten egelvoer.Vanmorgen beide bakjes leeg.
Ik zag Ylva hevig geïnteresseerd bij de bak staan en snuffelen, helaas niet gelukt daar zo snel een filmpje van te maken. Vannacht maar weer de nachtcamera opstellen om te zien of we een rat of een egel voederen😀. Zowaar bleek vanmorgen uit de opnames met nachtcamera:  Het is een egel.Die ging recht toe recht aan het hok binnen.Op een volgend filmpje zien we hem drinken van het water dat ik bij de voederbak had gezet.Hoe die beestjes dat weer zo snel  door hebben…..bijzonder! Alle kattenbrokjes waren op.

Vandaag hadden we een uurtje dat we alledrie, Ylva, vrouwtje en baasje erg lui waren. Deze foto is genomen in een (kort) helder moment.

Gisteren waren we in de buurt van Emmen, waar onze oudste dochter een paar weken op een HOND past.
Sjonge jonge wat een dier.
We waren al wat voorbereid,  vanwege een videootje van haar zus  die nauwelijks  zichtbaar overdekt lag door het grote dier.

Maar niettemin een PRACHTDIER met een diepzwarte, glanzende vacht, een buitengewoon lief, zacht karakter.
We mochten ons Kaninchen meebrengen, de grote hond zou haar niets doen. Maar de kop van de hond was groter dan heel Ylva. Zo lief dat grote dier was, zo paniekerig was Ylva.
Ze gaat altijd al tekeer, vooral tegen grote honden, maar deze was heel bedreigend voor haar, dus kroop ze gauw terug in haar reisbenchje. Helaas voor Ylva, kwam de grote lobbes een kijkje nemen, dus de kop tegen het rasterdeurtje, dat meteen bedekt werd door de kop van de hond.
Maar nadat dochter de grote reu op een ander stuk van de tuin had gezet, werd Ylva rustig, ook toen Lex  terug kwam.
Dat was pas gek en natuurlijk ontzettend leuk ook. Kennelijk weten honden niet van zichzelf of ze groot of klein zijn.
Dat maakt het soms angstig, nu dus komisch.

Ook Neta, hond van haar jongere zus, kwam eens kijken naar de reden van alle opwinding en begon ook nog dochter in haar gezicht te likken.

Het was een bijzondere dag met prachtig weer, heel mooie omgeving en tot onze verbazing geen stress.
We weten  inmiddels dat deze hond het resultaat is van een ongewenste dekking tussen een labrador en  een  

Pyrenese Berghond.

Gisteren waren Neta en Siggy hier met hun baasjes.
We hadden Ylva niet eerst, zoals gewoonlijk, buiten weer laten wennen, maar opeens stonden die twee hondjes ( stuk groter dan Ylva, dat wel) in de kamer….niks aan de hand, alleen maar blijdschap en de baasjes van die twee blijven zich verbazen.

Ylva wordt oud…al 12 jaar…maar dit is toch meer dan leeftijd. Wie weet hoe lang ze al pijn etc. heeft gehad vanwege die baarmoederontsteking,  maar dan nog…dit heeft vast en zeker ook te maken met haar hormoonhuishouding.
Nu was Ylva al stukken rustiger dan vroeger, maar deze operatie heeft toch ook invloed gehad, al weten we dat nooit 100% zeker.

Maar nu, zonet:
We hadden in de tuin gewerkt, te lang, te zwaar voor ons, dus rugpijn en met wat speciale creme die hier goed voor werkt, lag ik op bed te wachten tot het over is.
Komt daar onze wijsneus Ylva aan…kwispelend, tegen het bed opspringend tot ik voldoende aandacht heb:
Kijkt ze achterom, dan naar mij en weer achterom….daar..in de keuken, stond het baasje….
(Tussen onze slaapkamer en woonkamer met open keuken is de bijkeuken.
Vandaar dat Ylva door kan lopen bij open deuren).
Ik zag het even aan….oh…natuurlijk, ik begrijp haar…..baasje…..ik moet je van Ylva laten weten dat ze een snoepje wil…..
En..ja hoor, Ylva rent terug naar de kamer, baasje begrijpt het intussen, geeft haar een hondensnoepje…..klaar.
Dat “egoïstische loeder” komt me niet eens bedanken……😀

Naschrift van baasje:
kort daarna probeert Ylva het nog twee keer, waar ik bij ben.
Het lijkt dus echt geen toeval.

Vandaag werd Ylva 12 jaar oud! ❤️
Een tijdje geleden hadden we dat niet durven hopen, maar ze is er nog.
Vandaag hadden we bezoek van iemand die Ylva heel lang niet had gezien. Zij was alsmaar opnieuw verbaasd over de rust bij dat normaliter zo lawaaiige  hondje.
Zou dat ook een nasleep van Ylva’s hysterectomie kunnen zijn? Ik hoop het. Dat zou mooi zijn, want de angst en twijfel bestonden dat deze operatie haar gedrag nog erger zou maken. Het zou twee kanten kunnen uitwerken.
Omdat  Ylva nog best lawaaiig kan zijn bij meerdere honden, gaat vooralsnog de vlag niet uit, maar we zijn ….hoopvol.