Ylva en Whoopi weer in de clinch. Dit keer behoorlijk heftig.
Dit verhaal heb ik direct na de clash geschreven, dus misschien komt het wat warrig en te uit uitvoerig over:
Het begon zo gewoon:
Reinout kwam terug van boodschappen doen. Grote opwinding en blijdschap bij de hondjes terwijl baasje de boodschappen van de fiets haalde. Toen hij op de boot stapte en de hondjes al kwispelend tegen hem opsprongen trapte Reinout op Ylva.
De kuip is klein voor dit soort acties, hij kon er niets aan doen met zo’n kikker om zich heen. Reinout is behoorlijk ontdaan natuurlijk, want dit keer ging Ylva heel heftig te keer tegen Whoopi die terug beet. Whoopi gaat zich steeds meer verdedigen en terecht, maar ja.
De kuip lag vol met plukken haar van beide honden, maar meest denk ik van Ylva. Niet erg ze moeten toch nog getrimd worden en het biedt ook wat bescherming.
Uiteindelijk kreeg Reinout ze vrij terwijl ik in paniek naar de breackstick zocht waarvan ik, in de stress, vergeten was waar ik hem zelf, voor het grijpen, neergelegd had. Ik moet ook niets van plaats veranderen😫.
Ylva opgesloten in bench, daarna Whoopi nagekeken en tot onze schrik heeft ze meerdere wondjes aan haar neusje. Echt heel zielig.
Natuurlijk geen zalf mee aan boord, zul je altijd zien.
Het was 20 voor zes. Snel een dierenarts gezocht, er bleek er eentje 650 meter van de boot te zijn. Die gebeld en Reinout kon nog net vóór 18 uur honingzalf halen. Mocht het erger worden dan is er vanaf 19 uur een praktijk in Goutum open, waar we dan met een taxi heen kunnen.
Whoopi is erg van streek, verstopt zich, liet zich zelfs niet met snoepjes lijmen, dus die halsband om gedaan om haar uit hokje te krijgen. Daarna de zalf met bijbehorend pompje op mijn handrug gedaan en dat heel voorzichtig op Whoopi’s neusje gesmeerd.
Wat een drama weer.
Daarna Ylva uit de bench gelokt en nagekeken. We wisten al dat ze niet bloedde, maar toch nog alles afgetast en heeft Reinout met haar een eind aan de lange lijn door het park gewandeld. Ze wou eerst niet lopen, trok terug naar de boot.
Beide hondjes echt van slag, Ylva moest met snoepjes meegelokt worden, Whoopi ligt weer in haar hokje en het is erg warm in de kuip.
We zijn nog wel naar het noorden gegaan om de hitte te vermijden. Gewoon buiten is het goed te doen, maar in de boot wordt het snel te heet.
We zien het even aan: Ylva aan de riem, maar…het blijkt niet over, dus helaas moet Ylva weer in de bench. Nu kan Whoopi dus ook naar buiten in de kuip en even uit.
Omdat Reinout denkt dat ze elkaar ook bij de poten hadden even zien of Whoopi goed loopt.
Sjee zo heftig was het niet vaak, moeten we nu van voren af aan weer opbouwen?
Ik hoop dat morgen alles vergeten en vergeven is.
Zo nodig gaan we naar huis.
Het ergste voor Whoopi is dat ze haar stress niet kwijt kan vanwege de Vetoryl.
Naberichtje:
21 uur:
Alles lijkt weer rustig.
Voor alle zekerheid houden we de twee nog wel uit elkaar of Ylva aan de lijn.
Aan Whoopi te zien is de boze bui van Ylva over. Whoopi is uit haar hokje, neemt weer graag snoepjes aan, maar haar neusje is behoorlijk beschadigd, arm dier.
Het begon vanmiddag zo gezellig. Whoopi het grootste deel van de wandeling (binnenstad) in de buggy, Ylva die dapper mee liep. Veel aandacht, gezellige gesprekken met mede hondeneigenaren. Vooral teckelmensen vinden elkaar.
We spraken een mevrouw met een dwerg teckel en een grote pup van rond de vier maanden uit Roemenië. Ze vertelde dat deze pup uit een rijdende auto was gegooid. Dat was voor haar, toen ze dat las, reden om die hond te adopteren: een kruising tussen een Rhodesian Ridgeback en herder.
Wij vertelden van Ylva, ook dat we met haar naar de diergeneeskundige faculteit in Utrecht zijn geweest. Haar opa bleek daar directeur van geweest te zijn.
Ylva gedroeg zich redelijk netjes, maar natuurlijk waren er honden waar ze toch echt tegen moest blaffen. Soms echt gênant.
We hebben besloten in ieder geval niet meer naar Dokkum te gaan, we willen binnen 1 dag thuis kunnen zijn als het te warm wordt of als we toch met Whoopi naar de dierenarts moeten/willen.