Tsja, we vonden het al raar dat de brokjes bleven liggen, dus….vanmorgen even heel voorzichtig het deksel van het egelhok iets opgetild…geen egel meer verstopt in bult hooi met stro.
Wat is er gebeurd? Het was idd een dag zacht weer…is de egel op sjouw gegaan en eten gaan zoeken? Per slot is het wat saai díe kattenbrokjes. Is hij toen doodgereden?
Of was het hok niet warm genoeg, waar ik bang voor was met die koude wind en regen? Er is wel noppenfolie overheen, maar niet goed genoeg ben ik bang en het verwaait wel eens.
We zochten dus ook de schuld bij onszelf.
Nu is manlief op weg naar Karwei, in de hoop een plaat piepschuim te vinden om daarmee de binnenkant, waartegen de egel een schuilplaats had gemaakt, te isoleren.
En Ylva?
Die gelooft het allemaal wel, zij blijft bij voorkeur binnen en mag ook niet in het deel van de achtertuin komen waar de egelvoederbak en het egelhuis staan.
Ylva houdt van warmte, tsja ik ook.
Een tijdje geleden kwam haar baasje met warmtematjes thuis.
Eentje voor mij, die ligt op de bank en eentje voor onder Ylva’s nachtbedje zie hier
Ik zit bovenop mijn matje heerlijk warm. Als het erger koud wordt, heb ik ook nog een grote electrische deken, waar ik lekker onder kruip, maar die ook zeer gewaardeerd wordt door Ylva.
Ook dan, na ettelijke pogingen, springt ze op de bank en gaat rechttoe rechtaan naar het plekje naast me, waar ze onder de deken kruipt, stijf tegen me aan.
Toch ontdekte ik vandaag weer nieuwe dingen:
Ik zat ergens anders, Ylva sliep op het verwarmde dekje dat op de bank onder haar kussen ligt.
Omdat Ylva naar de andere kant van de bank op de bekleding zat te krabben, riep ik: “Ylva, plaats”.
Meteen, in een rotvaart, sprong ze van de bank, dook onder de andere bank waar een bedje van haar ligt, die plek heeft ze zelf uitgekozen en haar bedje daarheen gesleept.
Toen ik klaar was met mijn klusjes en op de bank wou gaan zitten…op mijn eigen plekje,
Wou de dame niet opzij gaan, maar schoof tegen de armleuning aan….mijn favoriete plekje, maar.. ook het hare.
Ze rolde zich op en ik kon zeggen wat ik wou, geen beweging in de tante, die sinds het verwarmde dekje, toch echt steeds rechts van me, op dekje, onder dekentje naast me dook. Nu dus niet…Nee mijn plekje is volgens haar juist haar plekje.
Om het te begrijpen zal ik het wel eens filmen.
Nu zijn we allebei moe:
Het egelhok moest isolatie krijgen aan binnen- of buitenkant van haar winterkist.
Het is inmiddels donker, beiden hebben we rugpijn, dus…morgen verder.
Mocht de egel toch terugkomen vóór morgenvroeg, dan schuilt hij maar in de voederbak die waterdicht is en ook hooi, stro en zelfs brokjes bevat.
Wordt vervolgd…..misschien….