De laatste weken is Ylva aan het veranderen.
Hoewel dat mogelijk al eerder bezig was, maar nu pas een punt van verbazing, bezorgdheid of ergernis heeft bereikt….niet alles tegelijk……?
Ylva was altijd al een likhond.
Maar zoals het nu is vinden we vervelend, lastig, vies…
Ze likt onze vloeren, de meesten van een soort marmer, maar ook die van de slaapkamer waar keramische tegels liggen. Als we daaroverheen lopen is dat uiteraard vies en de vloeren zijn slecht schoon te maken, dus….dweilen…De slaapkamertegels vallen nog mee maar die in de kamer worden sneller vies en je ziet het minder goed.
Ik ben bang dat we er ook op uit gaan glijden, haar likken geeft slijmerige vlekken.
Verbieden helpt NIET.
Tegelijkertijd heeft ze nog iets vervelends, maar gelukkig niet heel vaak:
Ze poept en plast in huis.
Nadat we er een jaar over gedaan hebben, om haar, vanaf de fokker, zindelijk te krijgen, ( toen 6 maand oud ongeveer), wás ze ook zindelijk. Nooit hebben we , totnogtoe iets meer van haar in huis gevonden, dus….ze is oud en gaat een beetje dementeren…?
Ik houd er niet van om ongelijk te hebben, maar ooh wat wil ik hier graag fout zitten.
Een stout hondje kunnen we wat mee, maar dementie? Dan kan ze er niets aan doen en wij ook niet,
We zijn misschien zelf medeschuldig? Haar meer uitlaten? Vaak wil ze niet eens mee, vooral met slecht weer deinst ze bij de deur al terug, maar ja, toch gauw even wat doen en haar dan weer prijzen.
Gelukkig legt ze stevige drolletjes….
Wie weet raad?