Een trapje voor bij de bank, voor Ylva.
Eerst kochten we een mooi trapje via internet. Dat bleek geen succes en Ylva dreigde er zijdelings af te vallen ( met haar zere pootje). Daarbij was het ook te laag voor haar, wellicht ook omdat haar pootje, ( heup) te veel pijn deed om dat stukje omhoog te springen of zo.
Vanmiddag had baasje opeens de geest en begon aan een eigen ontwerp. Nog niet af, maar het begin is er. Niet verkeerd toch? Maar ja, Ylva is al bijna 13 jaar, heeft pijn, dus iets nieuws leren zal op dit moment moeizaam gaan. Beter eerst afwachten tot de pijn over is. Ze krijgt nog dagelijks bij haar ontbijt pijnstillers (druppels) door haar eten.
