Vandaag bij onze hondjes, business as usual, wat betekent: zeuren om eten, niet uit willen, blaffen naar alles wat voorbij komt en op het kleed liggen wachten, richting deur kijkend, als het baasje weg is. Oh zo gelukkig als hij weer terug is.
Elke keer als ik van buiten naar binnen kwam, struikelde ik bijna over Whoopi’s voerbakje. Dat had ze heel pontificaal in de deuringang geschoven…honger…honger…
Ylva wou vanmorgen niet eten, dat haalt de krant, dat niet eten was snel over😆
De onderstaande foto’s zijn van ons gast/blog hondje Quin, zie ook: “Quin”
Klein
Geen zin om op te staan
Hartendief