Ylva is thuis en heeft meteen weer stress.
Het is opvallend: elke keer als we van huis zijn is lijkt Ylva veel verdraagzamer naar de meeste honden. Het moet niet iemand op een fiets zijn met een zwarte hond naast zich, maar veel honden negeert ze en sommige hondjes lijkt ze zelfs leuk te vinden, dit alles zeer tot ons genoegen .
Vanmiddag zijn we thuisgekomen na 6 uur varen van Leeuwarden naar huis. Één stop onderweg om de hondjes uit te laten. Geen enkel probleem, ze zijn onderweg superlief, gemakkelijk en rustig. Gek is dat zo gauw we bijna thuis zijn, ze dat lijken te voelen en onrustig worden, maar niet hinderlijk. Meer van: er gaat iets gebeuren.
Thuis gekomen worden ze meteen uitgelaten. Buiten ruikt Ylva “de hond” en ik hoorde haar weer een paar straten ver blaffen, zo’ n jankgeluid.
Die hond komt ettelijke keren langs ons huis, plast altijd vlak voor ons huis op de graskant aan de overkant, dus onze hondjes worden meteen bij het uitlaten al met die hond geconfronteerd en schieten in de stress. Het was een tijdje rustig, later kwamen we er achter dat “de hond” toen op vakantie was.
Ylva raakt bij elke hond uit onze straat die langs komt van streek, zo ook van 2 bully’s een grote en een kleintje. Onderweg kwamen we op een haven ook bully’s tegen…niets aan de hand.
Wat is het toch erg dat dit toch al zo getraumatiseerde hondje tig keer per dag, elke dag opnieuw, totaal van streek raakt door de hond uit de straat die haar zo gebeten heeft.