Alles bij Ylva is even heftig. Ook al jammert ze ietsje minder, ze is nog steeds een zielig hoopje hond. Vanmorgen toen Reinout Ylva uitliet, heb ik al haar overgebleven knuffels weggehaald. Toen ze weer thuis was, heeft ze alles afgezocht, zo haertbreaking. Het leek toch even beter te gaan, maar in de ren had ik 1 knuffel, een hele grote laten liggen, daar keek ze al heel lang niet meer naar om en dan had Whoopi nog wat.
Maar ik had misgerekend, na een paar uur liep ze met dat grote ding door de kamer en dat moest ook met haar op de bank.
Dus die hebben we vanmiddag ook verstopt, maar na een paar uur kon ik er niet meer tegen want ze jammerde en zocht weer. Toen heb die weer gepakt. Ylva vloog er op af en ging, met dat ding stijf tegen zich aan slapen.
Morgen moet die knuffel toch echt ook weg, anders wordt alles onnodig gerekt, ben ik bang. Ik vind dat zó moeilijk, zó zielig. Gelukkig gebruikt Reinout zijn verstand, waar ik me meer door emoties laat leiden.
Arme Whoopi, ze wordt wat ondergesneeuwd door het gedoe met Ylva’s schijnnest.
Whoopi heeft gisteren óf onder het uitlaten iets verkeerds gegeten, óf haar Dentastix niet goed gekauwd. Ze heeft afgelopen nacht in de boot meerdere keren overgegeven. Arme Reinout, die moest er steeds uit. Ik zag vanmorgen bij het wakker worden nog een laatst hoopje liggen, ik heb, met slaappilletje, er dwars doorheen geslapen. Whoopi geeft wel vaker over, dan is het meestal gal of schuim. Nu was het meer. Whoopi kan niet tegen een lege maag. We geven ‘s avonds rond 21.30 uur dus die Dentastix. Dan heeft ze weer wat in haar maag en het helpt misschien ook voor haar gebit, tot nu toe hoefde haar gebit niet door de dierenarts gereinigd te worden,
Ylva is van slag, denkt dat ze puppy’s heeft.
Al zo’n drie dagen jammert ze, wil niet goed eten, sjouwt met knuffels, waarvan er eentje favoriet is. Ze krabt nestjes kleeft heel erg aan mij en raakt volkomen uitgeput.
Ik dacht dat het klaar was, niet dus. We zijn thuis maar het is hier even erg als aan boord, arm dier. Normaal slaapt ze heel veel, nu raakt ze totaal uitgeput omdat ze de hele dag jammert, gilt en heen en weer rent. Ze verzamelt knuffels, maar het lijkt wel dat ze wat mist. We gaan nu dus ook de rest van de bootknuffels ophalen. Over een paar dagen moeten we beginnen met wegmoffelen, want dan hopen we dat ze afkickt. Nu lukt dat nog niet.
Ylva wil een nestje krabben.
Ylva met fake pup
Aanvulling: de bootknuffels gehaald. Ze werden meteen aan het fake nest toegevoegd:
Zoals al verteld in de inleiding over Ylva heeft lijdt ze aan kennelsydroom. Dit leidt onder andere tot dwangmatig gedrag. Onderstaande clips laten resten hiervan zien. Ze likt bij stress haar achterhand drijfnat, op gras wordt ze getriggerd om te gaan “grazen”, ze tolt onder stoelen, krukjes, tafelpoten, zelfs zoals vanmiddag rond de parasolpoot. Vroeger was ze dan helemaal onbereikbaar, dat is over. Vaak likt ze nog steeds haar achterhand drijfnat. Deze korte video’s laten maar in beperkte mate haar dwangmatig gedrag zien van hoe het het nu, (vijf jaar oud) zich manifesteert.
Whoopi jat brokjes van Ylva.
Zoals altijd aan boord, geven we Whoopi in de kajuit en Ylva in de kuip het eten.
Tot mijn verbazing zag ik vanavond Whoopi heftig schrokkend, Ylva’s bakje leegeten, terwijl Ylva toekeek. Overal verspreid lagen her en der nog wat brokjes. Niets aan de hand, ik had me er niet mee mogen bemoeien. Op het moment dat ik Whoopi tot de orde riep, wou Ylva het nog eens overdoen. Pfff dat ging net goed. Het valt me al veel langer op dat zogauw wij er tussen willen komen Ylva aanvalt, als ze al op het randje zit.
Niets doen is ook eng. Toch proberen we dat, maar ja soms grijpen we toch instinctief in. Zonder onze tussenkomst loopt het meestal goed af. Beter is het om Whoopi te pakken dan Ylva.
Even later ruiken ze aan ( eigenlijk onder) elkaars staart en is het weer goed.
Raar dat Ylva weer af en toe niet eet, terwijl ze zo’n schrokop is. Als ze vlees ( KVV) krijgt, weet ze niet hoe snel ze het naar binnen moet schrokken. Meestal geldt dat ook voor haar brokjes, nu dus weer niet. Nu is ze dik zat, ze weegt 4,2 kg, te veel voor haar grootte en bouw. Ze moet echt afvallen, ze is een poemeltje geworden. Haar normale gewicht was 3,6 kg. Al een tijdje was dat 3,8. Nu dus veel te veel, haar reddingsvestje oast zelfs op de grootste stand niet meer.
Whoopi weigert vaak om te lopen, dus zullen we toch vaker alleen, en dan langer, met Ylva moeten lopen. Ylva slaapt ook veel. Misschien komt het door de Fluoxetine?
Maar dat Whoopi het lef heeft om van Ylva brokjes te pikken, en veel….hebben we nog niet eerder meegemaakt. Wel andersom als we niet opletten en dan loopt Whoopi weg, terwijl Whoopi altijd honger heeft. Dat kan alleen als we per ongeluk te vroeg de deuren weer open hebben.
Whoopi op de bank (Op de boot)Ylva op de grond (op de boot)
Ylva in bedje op de grond, Whoopi ligt op de bank er boven. Ze hebben drie bedjes, ze wisselen per keer waar ze gaan liggen, maar vaak wil er toch nog eentje op de bank slapen in fleecedeken gerold.
Vandaag waren we met beide hondjes in Dokkum.
Vergeleken met een paar jaar geleden…toen ook met de hondjes in de buggy……
ging het wonderbaarlijk goed.
Natuurlijk was er af en toe agitatie als ze een andere hond zagen, voornamelijk bij Ylva. Maar er werden ook honden genegeerd. Dat is nog steeds een wonder voor ons. Thuis blijft ze te keer gaan bij alle honden die langs ons huis komen. We wonen voorin een doodlopende straat. Alles komt dus langs ons raam.
De gordijnen gaan ook veel vroeger dicht dan nodig is ‘s avonds. Dat is het voordeel van de winter. Dan kan alles rond 5 uur of eerder dicht….rust……Gelukkig mist Ylva ook regelmatig voorbijgaande honden.
Maar goed, we waren dus in Dokkum. Natuurlijk een paar terrasjes aan gedaan.
Dan ontbreekt het ons, ( de hondjes), niet aan belangstelling. Altijd enthousiast. Mensen die de buggy grappig vinden, helemaal als ze ontdekken dat er twee in zitten. Voor Teckeleigenaren is het ook een herkenning en soms horen we hele verhalen. Ook maak ik dan maar weer van de gelegenheid gebruik om ze op Ylva’s gele lintje te wijzen en te verwijzen naar “gele honden” zie: gelehond.nl en onze pagina “gelehond”
Er zijn nog steeds veel te weinig mensen die weten wat het in kan houden en op Ylva afvliegen. Niet erg zolang ze geen hond bij zich hebben. Over het algemeen moet Ylva niet veel van vreemde mensen weten, maar vanmiddag in een lunchroom was ze niet weg te slaan bij een andere, vrouwelijke, gast. Maar ja die had ook meerdere keren laten blijken dat ze de Takkies zó schattig vond.
Whoopi was gestresst. Ze wil niet lang meer lopen en vindt het dan wel prima om gereden te worden. Ze wil dan wel naar buiten blijven kijken, wat vaak niet lukt omdat Ylva de uitkijk monopoliseert.
Gelukkig voor Whoopi valt Ylva vaak in slaap, zie foto.
Overigens laten we Ylva veel meer dan Whoopi gewoon meelopen.
Voordeel van de buggy is ook dat we vrijer zijn om winkels in te gaan. ( en onze spullen kunnen onderop).
Als Ylva in de buggy moet, dan moet Whoopi altijd eerst. Andersom, pikt Ylva niet, dan is het haar territorium en mag Whoopi er niet bij.
Whoopi krijg je anders geen winkel in, óf er moet vaste vloerbedekking liggen.
Lang verhaal, terwijl we eigenlijk niet veel beleefd hebben.
Het ging zo goed met Ylva, we hebben voor het eerst aangedurfd om anderen te laten weten hoe goed het gaat. Maar…..
Deze week heeft Ylva voor de tweede keer Whoopi aangevallen. Beide keren leek het jaloezie. Begrijpelijk, maar ook zorgelijk is dat Whoopi nu ook van zich af gaat bijten. Ze gaat weliswaar meteen op haar rug liggen, maar Ylva kent de code niet, of wil die niet kennen. Gelukkig kwam er geen breackstick aan te pas.
We zijn erg teleurgesteld. Natuurlijk zou de fokker weer zeggen dat het allemaal onze schuld is, dat liedje kennen we van hem, Ylva wordt verwend, Ylva moet meer op haar donder hebben etc.etc.
De trigger was dit keer dat Reinout met Ylva ging trainen: Hooper, en dat Whoopi mee wou doen. Dat ging altijd goed, maar Ylva heeft haar week niet. De schijndracht is achter de rug en ze wordt weer feller. Ook waren er net honden voorbij gekomen dus ze was al geprikkeld.
Nu ligt ze in de ren, beide hondjes hebben Bach bloesem Rescue gehad en Ylva 1 tabletje Alprazolam.
Aanvulling: Er lijkt na een tijdje niets meer aan de hand. Vergeven of vergeten?
Whoopi heeft niet meer in huis geplast, sinds de kleinkids weg zijn. Het zal dus wel niet een weer opnieuw opstekende blaasontsteking zijn. Whoopi was erg geobsedeerd door kleindochter van 13 jaar. Ze trekt altijd naar de jongste. Elke keer dat ze in huis plaste, was het tijdens spelen met haar. Vervelend, maar erger als het ook weer een blaasontsteking zou zijn. Gelukkig hebben we geen vaste vloerbedekking liggen.
Whoopi heeft gisteren en vandaag weer meerdere keren in huis geplast. We maken ons zorgen. Zou ze weer blaasontsteking hebben of komt het door de opwinding van logerende kleinkinderen. Whoopi was geobsedeerd door de kleindochter van 13.
We hebben dat gevierd met een boottochtje met teckels en twee logerende kleinkinderen. Whoopi jammerde alles aan elkaar omdat de (mensen)roedel gesplitst was, de kids voeren in de rubberboot
en daarna (honden)taart met 5 kaarsjes
Baasje maakt “verjaardagstaart” van een blikje Ceasar
Effe wachten…effe wachten…..Het taartje was zo weg