teckelblog

“Verkeerd gelukt”

Arme Ylva, Het was weer oudjaar en de vuurwerkgekte sloeg bij ons nog heftiger toe dan andere jaren.Het knalde zo hard, dat het leek alsof het binnen was.Waar ik bang voor was, gezien onze ervaring met vorige oudejaarsavonden, dat Ylva niet uit zou willen. Helaas was mijn angst gegrond.
Vanmorgen, beetje vroeg nog, durfde ze, na meerdere pogingen, snel, onder toezicht van baasje, uiteindelijk een plas te doen.Verdere pogingen mislukten.Een poging via de voordeur, dan overkant van de straat, haar nog een plas te laten doen, lukte helaas niet, maar….weer terug in huis plaste ze in de hal.Vandaar de opmerking van haar baasje tegen mij: “verkeerd gelukt”.( ooit uitdrukking van één van onze kleindochters, nadat ze een beker drinken omstootte).Maar ja baasje moest aan het dweilen……hal is weer schoon.
 Zonet, rond 22 uur, begon Ylva met pootje aan de kamerdeur te tikken.Een normaal gebaar, als ze ‘s avonds nog uit moet, of haar avond traktatie  wil voor het slapen gaan….Ylva liet zich braaf meenemen naar buiten, dus ga maar na hoe nodig ze moest poepen.Maar ja, al dat knallen, bang, bang en ze trok dus hard terug naar huis.Op de oprit, onder de brievenbus, deponeerde ze nog snel haar drolletje.Ook toen dus weer een “verkeerd gelukt”.Kun je nagaan hoe nodig ze moest.Een paar jaar geleden hield ze alles  op tot tegen drie uur in de nacht. ( na haar ochtendwandeling in bos waar weinig tot geen vuurwerk zou zijn…..).Wat een ellende toch dat geknal.Één van de dochters gaat met man, de laatste jaren elke december naar Spanje met hun honden, want die zijn haast nóg banger voor vuurwerk.Ze zitten een maand in een huis met grote tuin, boven op een beetje berg, dus geen vuurwerk.
Zelf ben ik dit keer ook bang omdat de wind richting voorkant van ons huis is, waar ook onze auto op de oprit staat.Er is geen ruimte over in de garage, daarbij staat mijn autootje daar nu ook al.

Toevoeging 1 januari ‘s morgens:
Zonet kwam baasje met de “blijde” boodschap dat Ylva vannacht in zijn bed had geplast, tot aan de matras., Dus matras beschermer, molton, hoeslaken… alles in de was bah.. Bed was net verschoond.
Toen na een uur of drie het harde vuurwerk knallen ophield en ook Ylva, tussen ons in, maar vooral tegen baasje aan rustiger werd, begon na een tijd het geknal opnieuw
Dus zal het angst geweest zijn, die plas.

Vandaag een waarschuwing gelezen op nu.nl:

Toezichthouder NVWA waarschuwt dinsdag voor kauwbotten die ernstige neurologische afwijkingen kunnen veroorzaken bij honden. Die afwijkingen staan ook wel bekend als het weerwolfsyndroom. Honden kunnen daaraan overlijden.

De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) waarschuwt hondenbezitters expliciet voor de Duitse producten Barkoo kaustange (29 centimeter) en de Barkoo kauknochen (geknotet. natur 11 centimeter). De producten worden verkocht door de webwinkels Zooplus en Bitiba.

De NVWA heeft de waarschuwing afgegeven nadat de toezichthouder meldingen had ontvangen over honden die lijden aan een mysterieus syndroom. Verschillende honden zijn overleden, laat een woordvoerder weten aan NU.nl. “Dat is heel ernstig.”

Normaal gesproken is een merk of bedrijf zelf verantwoordelijk voor een veiligheidswaarschuwing, legt de woordvoerder uit. Maar omdat het om een Duits product gaat, heeft de toezichthouder besloten zelf een waarschuwing uit te geven. “We zien een relatie tussen het product en de afwijkingen, maar onderzoek daarnaar loopt nog. We hebben nu vast voorzorgsmaatregelen genomen.”

Onze vriend Quin (zie ook hier) is getrimd. Mooi hè?

De kerstteckel wenst U fijne feestdagen.

We hebben al vaker verteld hoe graag Ylva op de bank kruipt en dat daar een speciaal hondenkussen voor haar ligt. Nu we proberen ons energiegebruik te beperken ligt er onder dit hondenkussen een warmtemat.Daarmee kan het inschakelen van “zwaardere middelen” wat uitgesteld worden.
Het hondenkussen houdt natuurlijk wel wat warmte tegen, zeer tot ongenoegen van Ylva. Maar daar weet een teckeltje wel raad mee. Zie maar hoe we haar vonden.

Tsja, we vonden het al raar dat de brokjes bleven liggen, dus….vanmorgen even heel voorzichtig het deksel van het egelhok iets opgetild…geen egel meer verstopt in bult hooi met stro.
Wat is er gebeurd? Het was idd een dag zacht weer…is de egel op sjouw gegaan en eten gaan zoeken? Per slot is het wat saai díe kattenbrokjes. Is hij toen doodgereden?
Of was het hok niet warm genoeg, waar ik bang voor was met die koude wind en regen? Er is wel noppenfolie overheen, maar niet goed genoeg ben ik bang en het verwaait wel eens.
We zochten dus ook de schuld bij onszelf.
Nu is manlief op weg naar Karwei, in de hoop een plaat piepschuim te vinden om daarmee de binnenkant, waartegen de egel een schuilplaats had gemaakt, te isoleren.

En Ylva?
Die gelooft het allemaal wel, zij blijft bij voorkeur binnen en mag ook niet in het deel van de achtertuin komen waar de egelvoederbak en het egelhuis staan.
Ylva houdt van warmte, tsja ik ook.

Een tijdje geleden kwam haar baasje met warmtematjes thuis.
Eentje voor mij, die ligt op de bank en eentje voor onder Ylva’s nachtbedje zie hier

Ik zit  bovenop mijn matje  heerlijk warm. Als het erger koud wordt, heb ik ook nog een grote electrische deken, waar ik lekker onder kruip, maar die ook zeer gewaardeerd wordt door Ylva.

Ook dan, na ettelijke pogingen, springt ze op de bank en gaat rechttoe rechtaan naar het plekje naast me, waar ze onder de deken kruipt, stijf tegen me aan.
Toch ontdekte ik vandaag weer nieuwe dingen:
Ik zat ergens anders, Ylva sliep op het verwarmde dekje dat op de bank onder haar kussen ligt.
Omdat Ylva naar de  andere kant van de bank op de bekleding zat te krabben, riep ik: “Ylva, plaats”.
Meteen, in een rotvaart, sprong ze van de bank, dook onder de andere bank waar een bedje van haar ligt, die plek heeft ze zelf uitgekozen en haar bedje daarheen gesleept.

Toen ik klaar was met mijn klusjes en op de bank wou gaan zitten…op mijn eigen plekje,
Wou de dame niet opzij gaan, maar schoof tegen de armleuning aan….mijn favoriete plekje, maar.. ook het hare.
Ze rolde zich op en ik kon zeggen wat ik wou, geen beweging in de tante, die sinds het verwarmde dekje, toch echt steeds rechts van me, op dekje, onder dekentje naast me dook. Nu dus niet…Nee mijn plekje is volgens haar juist haar plekje.
Om het te begrijpen zal ik het wel eens filmen.

Nu zijn we allebei moe:
Het  egelhok  moest  isolatie krijgen aan binnen- of buitenkant van haar winterkist.
Het is inmiddels donker, beiden hebben we rugpijn, dus…morgen verder.
Mocht de egel toch terugkomen vóór morgenvroeg, dan schuilt hij maar in de voederbak die waterdicht is en ook hooi, stro en zelfs brokjes bevat.
Wordt vervolgd…..misschien….

We hebben weinig nieuws.
Alles gaat z’n gangetje, Ylva is lief,  meestal rustig.
Ze heeft speeltjes die ergens slingerden en waar ze niet meer naar omkeek, opnieuw ontdekt.
De enige knuffels die haar interesseren zijn met piep of ander geluidje. Dus kreeg ze altijd iets met piep.
Na haar baarmoeder operatie had ze geen belangstelling meer voor haar speeltjes tot voor kort. Ze speelt, bij buien, weer.
Nu ligt ze op de bank, met een knuffel in de buurt, te slapen.

 Ze kan ook weer een tijdje alleen thuis zijn. Meestal wordt ze wakker als we binnenkomen, soms staat ze te trappelen bij de deur, één en al opwinding en blijdschap.
Hoe langer we weg waren, hoe rustiger ze is als we thuiskomen.
Dan lag ze te slapen.
Datzelfde hoorde ik van dochter over haar teckels.
Ga je even een boodschap doen, dan breken ze bijna de tent af van blijdschap als je terugkomt.
Ben je een paar uur weg, dan worden ze pas wakker als je binnenkomt.

Het wordt opeens kouder, akelig waterkoud.
Ook ‘s nachts.
We hebben in de slaapkamer wel de vloerverwarming aan, maar dat straalt niet echt uit, dus…..trippel trippel…daar kwam Ylva aan. Zij is te klein om op ons bed te kunnen springen en probeert het bij mij, als ik haar er in til, schiet ze meteen door naar haar baasje, dus ik fluisterde: “ ga maar naar het baasje”…. Dat doet ze dan en als baasje er in trapt, blijft ze lekker tegen zijn benen, de hele nacht lief slapen. Niet bij mij want ik slaap slecht en onrustig.
Toch…het is geen ideale situatie je hond in bed.
Omdat ik een erge koukleum ben en wij toch de radiator wat lager zetten dan we gewend waren, kocht manlief een electrisch dekentje voor onder me op de bank.Dat was meteen groot feest voor Ylva.Nu is ze niet bij me weg te slaan als ik op de bank ga zitten: plaid over en dekentje onder me.
Ze kan dan zelfs na een aanloop, nog op de bank springen en duikt dan onder de plaid, op het vrije deel van het dekentje.
Laatst  heeft baasje een met accu verwarmd dekentje voor haar besteld en dat  kwam gisteren aan.

Dus afgelopen nacht, heeft dat dekentje onder haar bedje gelegen en boven Ylva nog een dekje. De hele nacht niets meer van haar gehoord en dit dekje met accu is ook nog eens veel veiliger.

Serengeti,
Zó mooi, zó wreed, zo aandoenlijk, zó zielig…..
De natuur is ook vaak wreed en hard…net mensen, maar bij dieren is het overleven.

Serengeti stond op de TV, maar Ylva moest nog eten. Normaliter is ze al boos tot agressief bij/tegen dieren op TV, maar helemaal als ze nog moet eten.
Baasje was begonnen aan het klaarmaken van Ylva’s eten.
Dat is altijd een heel ritueel…voor Ylva.

Dit keer erger, want tsja zoveel dieren, ( programma’s waar ik graag naar kijk), voor Ylva agressie.

Ik heb ook geen zin om de TV uit te zetten, ze gedraagt zich maar.
Dit keer:
Baasje ging, in de hoop haar af te leiden, Ylva’s eten klaar maken….ik zei nog “ dat wordt drie keer heen en weer rennen, naar de TV om alle dieren weg te jagen, die misschien haar eten afpakken….het werd 10 keer heen en weer rennen totdat haar eten klaar en op juiste temperatuur was.

Tien keer en dan alles wegjagen van het TV scherm.  Tsja dat lukt altijd omdat beelden niet statisch zijn.
Nu, etensbakje leeg, buikje vol, Serengeti afgelopen, zoekt ons fanatieke teckeltje haar bedje op, na eerst nog ijverig toilet te maken, dus zich likken…..de stress is er kennelijk nog niet helemaal uit.

We moeten nu zeker Ylva weghouden bij de egels.
Op één van de egels, die we op de nachtcamera zagen, lijkt het of die egel teken heeft. Op zn kopje zien we witte puntjes en hij krabt zich op zijn kopje.

Omdat het allemaal minder duidelijk is bij nachtopnames, zou het theoretisch mogelijk zijn dat die van de nacht een andere egel is. Misschien ook wat kleiner.
Het nachthok was leeg. Typisch want het regende.
Ik ben.bang dat de hokken nu ook teken bevatten.
Dus moeten we Ylva daar nu nog meer weg houden bij die twee hokken.

Dat egels onder de teken kunnen zitten hoor ik vaker.
Ik zal eens uitzoeken wat we moeten doen…….

Elke dag de hokken leeg en schoonmaken is onbegonnen werk als de egels teken hebben. Die moeten dus eerst weg.