Vandaag kreeg Ylva haar knuffeltje terug waarvan ze een tijdje deed alsof het haar puppy was.
We zijn vandaag wezen varen. In de boot lag een knuffel, Ylva blij, maar ze jammerde niet, meer haar gewone gedrag met knuffel, wel blij dat ze eindelijk weer een speeltje had. Dus waagde ik het en oh wat was ze blij maar met gewoon een favoriete knuffel, geen pup meer, hè hè.
Zo gelukkig….
Nadat ze een poosje gespeeld had, is ze met knuffel in slaap gevallen.
Gisteravond waren ze bij oudste kleinzoon, terwijl wij vier uur lang via HD livestream naar Aida keken in Pathé.
Ze hebben genoten van alle aandacht.
Whoopi presteerde het om elk half uur te willen plassen, wat door de lieve vriendin van kleinzoon gehonoreerd werd, dus die kreeg veel aandacht. Ook het “kunstje” of hij lief was…….elke keer opnieuw tuinde Whoopi er in tot groot vermaak van zijn vriendin, werd kleinzoon helemaal afgelebberd.
Ylva lag dan bij de ene, dan bij de ander in de armen, stijf tegen ze aan, als een baby, zij geniet op die manier.
De bult onder Whoopi’s staart wordt dikker.
Vanavond laat nog 1 pilletje.( we zijn vanmorgen te laat begonnen, dus schuift het schema door naar later op de avond of eigenlijk nacht.
Dan moet er 8 uur tussen laatste pilletje en ochtendplas zitten. Daarna gaan de drie buisjes urine naar de dierenarts, die ze opstuurt naar een laboratorium.
Gelukkig kunnen we daarna met de spray tegen de bult onder haar staart beginnen.
We balen dat we vanmorgen het eerste pilletje te laat hebben gegeven. Nu maar hopen dat het geen invloed heeft op het onderzoek..
Vanmiddag gingen we vanaf de boot naar een restaurant, althans dat wilden we…even een kop koffie met..Ervóór was nog een incident, toen Reinout bijna over Ylva struikelde. Ze werd meteen agressief, wou zich op Whoopi af reageren en werd nog op tijd door Reinout in benchje gestopt om af te koelen.
De hondjes waren nu echt helemaal niet vooruit te branden. Als dit gefilmd was, zou iedereen in lachen uitbarsten, maar wij niet….Als je na een kwartier nog bijna niet vooruit bent gekomen, (ze rollen, zetten de rem er op, Ylva ging zelfs kokhalzen, kuchen etc.) dan is ons gevoel voor humor wel weg, althans op zo’n moment.
Aangekomen bij het restaurant, (vlakbij, althans qua afstand) bleek ik mijn tas aan boord te hebben gelaten, dus Reinout loopt gauw even terug om die op te halen.
Paniek bij de hondjes.
Toen hij na een paar minuten terug kwam, ( geen verkeer daar), liet ik Whoopi en Ylva los. Opeens konden ze rennen, Ylva zelfs heen en weer van de één naar de ander, niks meer aan de hand.